Imprezowy tydzień

Już od poniedziałku sie tak darzy, że okazja goni okazję;). W poniedziałek Dzień Matki, czyli mamusia z okazji swojego święta zafundowała lodziki, szampana, piwka i grilla i imprezka gotowa, bo mamuśki lubią hucznie obchodzić swoje święto;). Dzień później urodziny siostrzyczki i powtórka z dnia poprzedniego, a to tylko wstęp, bo główne uroczystości z tej okazji odbędą się w sobotę, bo wiadomo wszyscy pracują i nie można uczcić w tygodniu bo na drugi dzień moze to nie wyglądać najlepiej:D To jeszcze nie wszystko co można zaliczyć do imprez! Wujek który mieszka niedaleko mnie wymyślił obie zrobienie takiego naprawdę sporego tarasu z garażem pod spodem, no i jako dobry sąsiad pomagałem wujkowi w pracy nad tym. Wczoraj skończyliśmy więc dzisiaj impreza w związku z tym że każdą udaną zakończoną pracę trzeba oblać by sie nie "rozeschło":D tak, że sami widzicie, że nie mam łatwo i napewno bardzo mi współczujecie. Ja już swój wiek mam i trzeba się oszczędzać, więc będzie bez szaleństw i z umiarem:).

Streszczenie ostatnich dni

Już dość dawno nie pisałem, no to postanowiłem zrobić takie streszczenie tych ostatnich dni, bo działo się co nie co :) Zacznę chronologicznie opowiadać, że tak powiem;):
Piątek - hmmm, że tak powiem możliwe, że przełom w moim życiu społeczno-politycznym, a już na pewno jego początek i coś zaczyna się dziać miejmy nadzieje - koniec marazmu!;)
Sobota - wstałem po słabo przespanej nocy, ponieważ w głowie miałem tylko przegląd techniczny mojego paczkowozu, a uwierzcie mi praca na poczcie i takie jeżdżenie z paczkami, to nie jest to co samochodowi robi dobrze;) No i ja pojechałem na ten przegląd z duszyczką na ramieniu i kołaczącym sercem, bo bez tego stempelka to moja kariera paczkowego by sie rychło zakończyła. Podjechałem, wyszedł do mnie pan i zdziwił się, że przyjechałem do nich w sobotę skoro w sobotę nie działa poczta:D. No a ja powiedziałem, że wychodzi mi przegląd, a pan powiedział mi tylko tyle, ze Poczta Polska musi przecież być w ruchu:P i pieczątkę ja dostał:). Po powrocie do domu zadzwoniła pani która brała od nas pieska, no i był dramat w domu, że biorą nam naszego ulubieńca. Porobiłem mu kilka pożegnalnych zdjęć i mi go zabrali, ale miał przerażone oczęta. Po południu przyjechali znajomi którzy już nie byli u nas bardzo dawno, zrobiliśmy sobie super grillika i popiwkowaliśmy sobie nieco:).
Niedziela - zerwaliśmy się skoro świt o 9:) i pojechaliśmy do znajomych do Czeladzi i z nimi do Chorzowa do Wesołego Miasteczka. Było miło i przyjemnie, ale tak szczerze mówiąc to nie ma co robić w tym Miasteczku. Są 3, no może 4 fajne karuzele, a tak poza tym, to lipa totalna. No ale liczy się towarzystwo, a że towarzystwo było super więc miejsce nie musiało być idealne.
Poniedziałek - dzisiaj jak zawsze full paczek i jak zawsze za mało czasu, no ale trzeba było dać radę no i dałem:)

P.S. Wszystkim Mamą dużo zdrowia, szczęścia i pociechy z dzieci:)

Tragedia :(

Dzisiaj się dowiedziałem, że wczoraj z nocy zmarł maleńki synek moich znajomych:(. Dwa tygodnie temu trafił do szpitala z podejrzeniem "sepsy", jego stan cały czas był ciężki i trudno było wierzyć w to, że wszystko skończy sie dobrze, ale jak można było nie mieć wiary w to, że wszystko sie uda, że będzie zdrowy. Niestety mimo starań lekarzy dziecka nie udało się uratować. Był miedzy nami 3 krótkie choć radosne miesiące, kto mógł przypuszczać, że tak to się skończy. Jego rodzice na pewno mieli wobec niego plany, mieli marzenia związane z nim. Można sobie zadawać pytanie dlaczego, dlaczego los tak sprawia, że odbiera nam to co mamy najcenniejsze i to co kochamy najbardziej. Odbiera nam takie bezbronne i nieskalane tym całym światem Aniołki. Można teraz się domyślać kiedy i dlaczego doszło do zakażenia, kto zawinił, ale co to da skoro już nic się zmienić nie da:(.

Powrót Mamy

Wczoraj po miesiącu nieobecności mama wróciła z sanatorium:) Miała przyjechać w poniedziałek, ale coś tak się przeciągnęło, miała dodatkowe zabiegi, no i w konsekwencji przyjechała dopiero jutro. Każdemu przywiozła prezenty:), no i moje ukochane oscypki, normalnie zajadałem się nimi wczoraj:). Dostałem wypasione skórzane ortopedyczne sandały. Mama cały wieczór i do późnej nocy opowiadała o swoich przygodach w sanatorium, o swoich wycieczkach po okolicznych atrakcjach, o wymyślnych zabiegach leczniczych. Dzisiaj całe pół dnia jak nas nie było w domu tak dla relaksu sprzątała, bo pomimo, że posprzątaliśmy przed jej przyjazdem, to i tak gdzieś tam zobaczyła brud, gdzie normalny człowiek nie dostrzegł by tego nigdy:). Dzisiaj po powrocie z pracy pachniało obiadkiem i od wejścia czepiała się mnie o jakieś błahostki, ja ja to lubię i jak mi tego brakowało;)

Poniedziałek!!!

Dzisiaj był poniedziałek, tak pechowy i w ogóle nędzny jak z tych takich czarnych komedii, że wszystko sie nie udaje. Wstałem sobie jak zawsze, wiadomo, te wszystkie poranne czynności. Później zabrałem tatę i podjechaliśmy pod pocztę w Mierzęcicach, która znajduje sie w budynku Urzędu Gminy. Mój tata ma klucze do Gminy tylko, że tam jest remont i tata dał swoje klucze robotnikom. No i zaczęło się, przez pół godziny siedziałem w aucie i czekałem aż przyjdzie ktoś inny, jakiś pracownik gminy czy poczt i otworzy drzwi. Na dodatek tego dobrego rozpadał się deszcz!, nie muszę wam mówić, że deszcze to nie jest dla mnie najlepsza nowina gdy muszę przebywać na dworze, wystawać pod furtką gdy czekam, aż ktoś łaskawie mi otworzy. Później przyjechała wymiana i okazało sie, że mam w samych Mierzęcicach 80 paczek. No i pojechałem rozwozić to, oczywiście przemokłem! Na dodatek nie zgadniecie! - wycieraczki w aucie mi sie spaliły!!! więc jeździłem tak bardziej na domysł niż na widoczność - dramat! Później pojechałem do Siewierza a tam 20 paczek, więc jak łatwo policzyć 100 paczek w jeden dzień do wyniesienia. To naprawdę nie był dobry poniedziałek i przypomniał mi wszystko to dlaczego nie cierpię poniedziałków. Jutro na pewno będzie lepiej.

P.S. Nikt nigdy nie mówił, ze życie jest łatwe i to co nas w nim czeka, nasze wzloty i upadki. Tylko dlaczego wszystko zmienia się tak nagle jak w kalejdoskopie i kto tym pieprzonym kalejdoskopem kręci. Jednego dnia wstajesz i wszystko jest pięknie, a drugiego dostajesz takiego kopa, że żałujesz że to nie jest sen, a poprzedni dzień nie trwał wiecznie.

...

"... i nawet kiedy będę sam, nie zmienię się, to nie mój świat,
przede mną droga którą znam, którą ja wybrałem sam..."

Wiecie co, jakoś mi tak nie najlepiej ze tak powiem. Sam sobie stwarzam jakieś problemy i najgorsze, ze obarczam nimi innych. Zawsze jak jest fajnie, to ja szukam, tak szukam dziury w cały, żeby się tak pozamartwiać troszkę. Albo stwarzam jakieś chore sytuacje, jakieś niedomówienia. Psychol ze mnie do potęgi. Jak mi jest dobrze, to ja to muszę zepsuć, bo nie byłbym sobą, jak dostaję namiastkę szczęścia, to ja ją muszę zniszczyć, bo to przecież niezdrowe być szczęśliwym. Mój mózg zaraz odbiera sygnał Jarek, jest za dobrze, stary postaraj się coś zjebać, no i już od ręki potrafię to zrobić. Może ja powinienem słuchać serca, tylko że moje serce też jest głupie, ze aż szkoda o nim gadać. Powoduje, że się otwieram, że każdy wie czego może sie po mnie spodziewać, zostawia mnie bezbronnym. I tak targają mną takie impulsy i chwile, tylko, że później przychodzi inna chwila, chwila refleksji i zastanowienia, i wtedy myślę sobie, "Jarek co Ty wyrabiasz, po co stwarzasz problemy których nie ma" tylko, że to już za późno, bo pamięć ludzka nie jest pisana ołówkiem który da sie wymazać, wygumować te fragmenty które wiemy, ze spierniczyliśmy i pozostawić tylko te dobre momenty. Pamięć ludzka jest pisana dłutem na kamieniu, można coś zniwelować, czas coś tam kiedyś zatrze, ale i tak wcześniej zapomnimy o tych dobrych chwilach, a te złe będą się w nas żywe. Ale ja wylewny jestem naprawdę, aż żal dupę ściska, co ja Wam tu nawypisywałem. No ale cóż, tak widzę tą sprawę. No i to już koniec moich wynurzeń.

Co za dzień:)

Dzień zaczął się normalnie, wręcz tradycyjnie. Pobudka 6.15, łazienka i jazda do pracy. W pracy było mało paczek więc było oki:). W czasie tego mało wyczerpującego dnia urodził mi sie w głowie pomysł by spotkać się z kimś mi bliskim. Na szczęście mój pomysł został zaakceptowany więc pozostało tylko czekać do umówionej godziny. Pojechaliśmy do "Ogrodu Śląskiego". Było to bardzo miłe spotkanie w niezwykle urokliwym miejscu. Takie dni ładują moje starcze baterie:)

Po imprezie:)

Imprezka była super:) wszystko było w jak najlepszym porządku, super towarzystwo, tylko alkoholu może trochę za dużo, bo niektórych troszkę pozamiatało:P. Było karaoke, przez moje bolące gardło, nie mogłem sobie pośpiewać tak jak bym to chciał zrobić, ale i tak była niezła zabawa:), standardowo było też trochę pląsów, oczywiście jak myślicie w kogo wykonaniu?:), oczywiście, że moim:D. Gdzieś tak około 4 doszliśmy do wniosku, że można sie położyć spać, a o 8 już była pobudka. Głowa mnie rano trochę, ale trzeba było się przemóc i trochę ogarnąć dom, no i goście wcześnie rano na busa poszli, a ja później się położyłem. Wstałem na obiad, później jeszcze troszkę. Było gitara, najważniejsze, to dobre towarzystwo;)

Weekend

Dzisiaj jest sobota i jest normalnie skoro świt, a mnie się już spać nie chce:) Jak trzeba wstać do pracy, to nie mogę sie z łóżka zwlec, a jak mam wolne, to jeszcze przed kogutem wstaje i łażę po domu, nawet kwiatki sobie podlałem, bo mi sie przypomniało, że odkąd mama wyjechała do sanatorium, to może ino tylko raz podlewałem, no to mówię, a podleje, niech i one mają wolne od tortur życia ze mną w jednym pokoju:) Dzisiaj spodziewamy się w domu gości. Skład ma być taki sam jak na wyjeździe do Żywca. Nieprawdopodobne, ale po tym wyjeździe zostały nam jeszcze niemałe zapasy alkoholu, więc trzeba je wyzerować coby się nie zepsuły:D. Więc odbędzie się jedna z cyklu imprez "pod altanką" Boże miej w opiece moich sąsiadów i ich silne nerwy i słaby słuch:D. Mam nadzieje, że i tym razem nie będzie policji, ale po ostatniej imprezie (urodzinowej) to mi tylko sąsiedzi powiedzieli, że ładnie śpiewamy i że na pewno połowa ulicy słyszała chóralne "Sto lat!" :D, ale uśmiechali się mówiąc to więc może nie mieli nam tego za złe:). No więc dzisiaj będą wspominki Żywieckie, grillik i na pewno dobra zabawa:).
Aha!! co ja miał Wam jeszcze napisać, wczoraj byłem w wypasionym sklepie sportowym i dopiero wczoraj dostałem prezent urodzinowy od mojej siostry i rodziców:), kupili mi worek bokserski i rękawice hahaha:), to się trochę powyżywam i zapraszam na sparingi, ale na razie może z workiem:D

"Sen o Aniele?" - opowiadanie

„Sen o Aniele?”

Zwykle nic mi się nie śni, lecz tamtej nocy było inaczej. Nawet nie wiem czy to był sen czy to była jawa, a może i rzeczywistość. W środku nocy przyszedł do mnie on. Myślę, że to Anioł. Postać pięknej kobiety pojawiła się nagle, nie wiem skąd. Stanęła u mego łóżka. Jej twarz oświetlał księżyc który tej nocy świecił wyjątkowo jasno. Nic nie mówiła, a ja nic powiedzieć nie umiałem. Patrzyłem tylko tępym i trochę przerażonym wzrokiem. Nie musiała nic mówić, wydawało mi się, że jej piękne oczy świdrują mój umysł i przenikają go na wylot. Znała każdą moja myśl a ja słyszałem w głowie jej słodki głos. Usiadła obok mnie na łóżku, wtedy zobaczyłem ją dokładniej. Miała ciemne lekko falowane włosy, cerę bladą i gładką jak jedwab, oczy… cóż to za oczy, nie mogłem się od nich oderwać, hipnotyzowały mnie, ich magnetyzm był wręcz niewytłumaczalny. Ubrana była w białą luźną, prawie przezroczystą szatę zakrywającą stopy. Szata prawie obnażała jej piękne ciało, jędrne piersi. Przejechała ręką po mojej twarzy. Jej dłonie były ciepłe i delikatne, pod ich dotykiem czułem jak moje ciało przeszywają ciarki, czułem dziwne zakłopotanie. Wstała odwróciła się i zdjęła szatę. Moim oczom ukazało się jej cudowne ciało, lśniące, wręcz metaliczne. Odwróciła się do mnie podeszła i położyła. Wtuliła się we mnie mocno, czułem każdy fragment jej ciała moim niemal sparaliżowanym ze strachu który mi towarzyszył, gdyż nie wiedziałem co ode mnie oczekuje ciałem. Nie czułem bicia jej serca, jedynie ciepło, które doprowadzało mnie jednocześnie do ekstazy i wyczerpując niesamowicie, co doprowadziło do tego, że zasnąłem. Gdy się obudziłem jej już nie było, a ja zadawałem sobie tylko jedno pytanie, czy to aby na pewno był Anioł, czy też istota nie do końca dobra, bo czy Aniołowi przystoi tak się zachowywać?. Może i ja kiedyś uzyskam odpowiedzi na moje pytania.

To jest takie moje mikro "opowiadanie". Kiedyś naszła mnie wena no i spłodziło się takie coś:), pierwszy raz napisałem takie cuś i wiem,ze nie jest idealne i gramatycznie i może niekiedy tam coś się nie zgadza z początkiem i wyszedł mi taki nieco erotyk, no ale co tam, nie jest to nic zdrożnego więc pomyślałem, że opublikuje. Liczę na wasze krytyczne opinie i mniej krytyczne też, od waszego osądu będzie zależało to czy zaprzestanę takich wybryków, czy może od czasu do czasu coś tam wykreśle:) Czekam na wszystkie opinie, ale najbardziej na opinię Łukasza który jak wiecie na swoim koncie ma już nie jedno opowiadanie. No to miłego czytania życzę. To jest fikcja literacka, tak że nie szaleć mi tu z domysłami i interpretacją!:).

Pogrzeb

1 maja gdy wyjechaliśmy do Żywca zmarła nasz wujek który miał 51 lat. Był to chrzestny Agi. Aga strasznie to przeżywa. To był świetny człowiek, dowcipny, lubiący pożartować i pobawić się, ale miał problemy z sercem. Poszedł na operację zastawki sercowej. Lekarz po zakończeniu operacji powiedział, że wszystko jest oki, po 3 godzinach zaczęły sie komplikacje i problem z płucami. Później druga operacja i podczas tej drugiej nastąpił zgon. We wtorek był pogrzeb wujka, totalny dramat, nienawidzę chodzić na pogrzeby, nie umiem patrzeć na płaczących ludzi, a już na pewno nie potrafię patrzeć na płaczących mi bliskich ludzi. Wujek zostawił żonę, która jest załamana i nie potrafi się w ogóle jakoś z tym oswoić i dwóch synów, którzy próbują być twardzi i jakoś stawić temu czoła, ale wiadomo, że to tylko pozory. Naprawdę nie znamy ani dnia ani godziny, kiedy nas zabraknie, może nawet nie zdążymy sie pożegnać z bliskimi, bądź idziemy na jakiś zabieg pełni nadziei, lecz nie będzie nam już dane się z niego wybudzić. To straszne:(.

Żywiec

Na wyjeździe było superowo:) Wyjechaliśmy 1 maja więc po drodze było już nieźle zatłoczone. Już za Katowicami było ciężko i tak do samego Żywca z prędkością średnio jakieś 20km/h, auto tak mi sie przyzwyczaiło do tych kosmicznych prędkości, że jak było trochę wolnego asfaltu i mogłem jechać trochę szybciej, to nie za bardzo mu sie chciało. Tak na przyszłość to jak ktoś ma słaby pęcherz i widzi, że są korki i że nie za bardzo jest sie gdzie zatrzymać to niech w drodze nie pije piwa:D. Siostra i Gosia (koleżanka Agi) piły sobie piwko w drodze, a później były lamenty żeby sie zatrzymać, bo one nie wytrzymają:P Wjechaliśmy do Żywca i podjechaliśmy pod wskazany adres. Okazało się, że to straszna ruina. Na szczęście to tylko kolega się pomylił w adresie a dokładnie w numerze budynku i mieszkaliśmy ostatecznie w super warunkach i to nie drogo. W pierwszy dzień zmęczeni po drodze nie wybraliśmy sie nigdzie tylko otwarliśmy zapasy piwek i innych trunków i zrobiliśmy sobie fajowską imprezę. Na podwórku domu w którym mieszkaliśmy właściciel miał super wybudowany grillik i była wyżerka suto zakrapiana;). Na drugi dzień wstaliśmy skoro świt, zjedliśmy super jajeczniczkę zrobioną wspólnymi siłami i wybraliśmy sie zwiedzać. Pojechaliśmy na rynek Żywiecki gdzie w pobliżu jest Stary Zamek i Kompleks Pałacowy Habsburgów. Ładnie tam było i park wypas z rzeczką i małymi mostkami. Później zjedliśmy typowo Żywiecki obiad czyli pizze:D, ale za to w bardzo urokliwej restauracji. Później powrót do domu i znowu biba do rana z tańcami i oglądaniem płytek z wesela na którym byłem miesiąc wcześniej. Rano trzeciego dnia wybrałem się nad jezioro Żywieckie. Polecam wszystkim piękne zadbane jezioro tętniące życiem. Niestety nie byłem w browarni Żywca, ale reszta ekipy mówiła mi, ze było super i że znakomite piwko zupełnie inne niż te w sklepie z puszki czy butelki. Potem powrót do domu i już nie było bibki, bo wiedzieliśmy, że na drugi dzień czeka nas daleka droga w korkach. No to postanowiliśmy pograć sobie w karty, sami mężczyźni, bo babeczki urządziły sobie babską imprezkę przy winku. No ale szybko nam sie znudziła ta rozrywka i postanowiliśmy podstępem wciągnąć dziewczęta do gry w "kuku" oczywiście rozbieranego:D Nie powiem, dużo wrażeń to dostarczyło. Szczególnie kibicowałem jednej koleżance w przegrywaniu hmm jestem facet, a ona piękna dziewczyna, to co miałem nie chcieć nacieszyć sobie oczu:P W konsekwencji sen nas rozebrał wszystkich, bo przez ten wyjazd spaliśmy do kupy jakieś 10h. Rano popakowaliśmy się i pojechaliśmy jeszcze raz nad to malownicze jezioro. Później połowa pojechała do domu bo mieli ważne sprawy na miejscu a reszta postanowiła jeszcze trochę się poszwędać i pojechaliśmy na górę Żar. Tam też było miło, wjechaliśmy kolejką a na górze jeździliśmy sobie po torze saneczkowym przy którym też miałem przygodę, nie byłbym sobą gdybym nie miał:) Zahamowałem za wcześnie zanim mnie taśma zaczęła wciągać z powrotem do góry i musiałem "dopchnąć" sanki siedząc w środku, wyglądało to bynajmniej komicznie:). Później już zbieraliśmy się do domu, jechałem 4h do ciągle były korki, po drodze jeszcze siku i papu więc tak zeszło. Moim pasażerom umilałem drogę moim pięknym śpiewem:D. Po przyjeździe do znajomego było grupowe oglądanie zdjęć i wspominki na świeżo, a później do domku i lulu. Z gór przywiozłem sobie jeszcze katar i kaszel więc teraz umieram.